Iedere editie volgt PSV Magazine een team uit de jeugdopleiding. Deze keer de onder 13-lichting, van trainer Bastiaan Riemersma en ‘meester’ Pieter Busscher, over de combinatie school en topsport.
Vraag in een normale brugklas wat kinderen later willen worden en je krijgt de meest uiteenlopende antwoorden. Van brandweerman tot kapster. En van dokter tot advocaat. Maar klas JX1T van het Sint-Joriscollege is geen normale brugklas. In de topsportklas van de middelbare school in Eindhoven zit een meisje dat haar geld wil verdienen als kunstschaatsster, één jongen is een professionele golfer in spe en weer een ander wil als volleybalster de top bereiken. En dan zijn er nog de zestien spelertjes van PSV onder 13. Hun antwoord laat zich raden. “Dat kan maar één ding zijn, profvoetballer”, zegt Mylian Jimenez zonder ook maar een greintje twijfel.
Mylian komt uit Nijmegen en is bezig aan zijn vijfde seizoen in de PSV jeugdopleiding. Iedere dag wordt hij in alle vroegte opgehaald om in Eindhoven te trainen en naar school te gaan. Maar niemand is vandaag zo vroeg opgestaan als Cel Teunen. “Om kwart na zes kwamen ze mij ophalen”, vertelt Cel, die afgelopen zomer de jeugd van Lierse SK verruilde voor die van PSV. Samen met een aantal andere jongens uit de omgeving Antwerpen maakt hij dagelijks de weg van België naar Nederland. Je moet er wat voor over hebben om profvoetballer te worden – en ook Cel wil niets liever.
Gelukkig voor Cel en zijn teamgenootjes traint PSV onder 13 overdag. De spelers hebben een zogenaamde LOOT-status, wat hen toestemming geeft om te trainen en (internationale) wedstrijden te spelen onder schooltijd. Op maandag, woensdag en vrijdag traint het team ’s middags, maar vandaag (dinsdag) en donderdag ziet trainer Bastiaan Riemersma zijn jongens twee keer. Om half negen staat de eerste sessie op het programma. Riemersma hoeft weinig moeite te doen om zijn spelers wakker te schudden. Zodra er een bal aan te pas komt, zijn de jongens niet langer te houden. De energie spat ervan af. “Ja hè!”, lacht Nassim Achenteh even later. “Wij houden nou eenmaal van voetballen.”
“Wij vinden school heel belangrijk binnen PSV. Voetbal blijft gewoon op één staan. Maar ik zeg wel eens: op 1B komt school.”
Er is niets gelogen aan de woorden van het jongere broertje van Rochdi Achenteh – voormalig jeugdspeler van PSV en tegenwoordig speler van Vitesse. De liefde voor het spel is duidelijk zichtbaar op het veld. Er wordt ruim anderhalf uur lang op het scherpst van de snede getraind. Iedere beslissing van gelegenheidsscheidsrechter Riemersma wordt in twijfel getrokken en ieder doelpunt wordt met luid gejuich ontvangen. De mooiste goal, een stijlvolle halve omhaal van Sven Simons, de kleinste van het stel, kan op applaus rekenen van PSV onder 14 en onder 15 die hun training op het naastgelegen veld zojuist achter de rug hebben.
Het team van Riemersma gaat nog even door. Op eigen verzoek. Halverwege de training vragen de spelers of ze langer door mogen trainen. “Een les valt uit”, roept er één. “Ja, Engels valt uit”, valt een ander hem bij. “Mogen we langer trainen, Pieter?”, richten de jongens zich op Pieter Busscher, die hen straks begeleidt op school. Hij stemt schoorvoetend toe. De teammanager van Jong PSV en spelersbegeleider binnen de jeugdopleiding is tevens begaan met de coördinatie van de scholing. Busscher: “Wij vinden school heel belangrijk binnen PSV. Voetbal blijft, dat kun je niet ontkennen, gewoon op één staan. Maar ik zeg wel eens: op 1B komt school. Vooral voor de jongere jeugd.”
Als de spelers eindelijk naar binnen zijn om te douchen – na de training gaan de schoenen uit en wordt er nog even vrolijk verder gevoetbald – legt Busscher verder uit hoe studie en topsport worden gecombineerd bij PSV. “Het is zo dat wij de meeste spelers op het Sint-Joriscollege hebben zitten. We proberen ze wel in Eindhoven op school te hebben, zeker naarmate ze ouder worden. Daarnaast hebben we er bij PSV voor gekozen om de jongere groepen, dat wil zeggen onder 13, 14 en 15, hier te houden op dinsdag en donderdag, zodat ze op die dagen twee keer kunnen trainen. Normaal zouden ze tussen de twee trainingen met busjes naar het Sint-Joriscollege worden gebracht, helemaal aan de andere kant van Eindhoven. Vaak komen ze dan te laat in het vierde lesuur en moeten ze ook weer eerder uit het zesde lesuur. Om dat te ondervangen zijn we een proef begonnen met lesgeven op de Herdgang, of eigenlijk op de International School Eindhoven (ISE).”
De ISE ligt op amper tien minuten lopen van het trainingsveld. Als de voetbalspullen zijn ingeruild voor de schooltassen vertrekt het team om stipt 11.00 uur richting school. In een lange stoet trekken de zestien spelers door de bossen van De Herdgang naar het klaslokaal. Een schitterend gezicht. Onderweg komen de eerste broodtrommels tevoorschijn en worden spelletjes gespeeld op de mobiele telefoons. “Buiten de lessen om is het lang leve de lol, dan mogen ze plezier hebben en mogen ze spelletjes spelen op hun mobiel. Maar als er les is, wil ik dat er orde heerst en dat er opgelet wordt. En ik moet zeggen dat dat hartstikke goed gaat”, zegt Busscher, die eenmaal aangekomen in de klas vrijwel direct de daad bij het woord voegt. De even daarvoor nog zo drukke groep voetballers verandert in een groep keurige studenten.
“Het moet wel. Als je het voetbal niet haalt, dan heb je altijd school nog.”
Het uur van Engels wordt gebruikt om vrij te werken, waarna om tien over twaalf de les wiskunde aanvangt. Via een groot beeldscherm kijken de voetballers live mee met de lessen op het Sint-Joriscollege. Na de les over procenten is er een pauze, gevolgd door aardrijkskunde. Behalve tekenen, muziek en gym krijgen de PSV’ers dezelfde lessen als normale brugklassers. Wel krijgen ze speciale lessen gericht op hun mogelijke bestaan als profvoetballer, zogenoemde talent skills. “Ze vertellen over verschillende onderwerpen uit de topsportwereld, zoals hoe je moet omgaan met social media en je gedrag en zo allemaal. Dat je geen rare dingen moet doen. En bij gedrag, dat je goed nadenkt over hoe iets over komt bij de andere persoon”, legt Mylian uit.
Als de les aardrijkskunde erop zit, keren de spelers terug naar De Herdgang voor de middagtraining. Het zijn lange dagen voor de jonge voetballers. De spelertjes beamen dat het weleens zwaar is om school en voetbal goed te combineren. Toch weten ze hoe belangrijk het is. Cel: “Mijn ouders zijn allebei leerkracht, dus school is wel belangrijk voor hen. En voor mij ook best wel.” Nassim is het eens met zijn ploeggenoot: “Het moet wel. Als je het voetbal niet haalt, dan heb je altijd school nog.”