Vallen en opstaan bij Crashed Ice in Valkenburg

Als knikkers in een knikkerbaan stuiteren ze alle kanten op. De deelnemers aan de Crashed Ice Race in Valkenburg zijn een soort van moderne gladiatoren die lijf en leden riskeren om het publiek spektakel te bieden. 

Het is voor het eerst dat de extreme sport Nederland aandoet. Valkenburg is samen met de wereldsteden München, Moskou en Quebec één van de haltes van het wereldkampioenschap.

25.000 voornamelijk jonge toeschouwers komen zaterdag op de eerste Red Bull Crashed Ice Race in de lage lage landen af.

Rintje Ritsma, die samen met Falko Zandstra, Annamarie Thomas en Gerard van Velde als stunt ook de baan afgaat, vindt het niet gek dat de sport zo veel bekijks trekt. “Ik kijk ook liever hier naar dan naar het langebaanschaatsen. Je hebt ook wel mooie tien kilometers, maar dit is toch meer spektakel. Het is ook een stukje leedvermaak wat de mensen graag zien.”

Want ondanks de beschermende ijshockeyuitrusting zijn blessures niet te voorkomen. Het is wonderbaarlijk dat het blijft bij een hersenschudding hier en een schouder uit de kom daar. Schaatsen gaan soms rakelings langs gezichten en de boarding is ook bepaald geen zachte landing.

De waaghalzen storten met 60 tot 70 kilometer per uur naar beneden over het parcours vol hobbels, haarspeldbochten en andere hindernissen. Zonder valpartijen de finish halen, lijkt haast onmogelijk. Het is dus belangrijk om goed te kunnen vallen. Sommige deelnemers staan  meteen weer op de ijzers. Anderen komen  glijdend op buik  of rug over de finish.

De Nederlandse deelnemers bezetten het grootste deel van het deelnemersveld, maar ze moeten het tijdens de race duidelijk afleggen tegen hun tegenstanders van over de hele wereld. Vooral de Canadezen en Finnen hebben het duidelijk vaker gedaan. Ritsma waagt vrijdag ook een poging om zich te kwalificeren voor het hoofdtoernooi op de zaterdagavond. Maar zonder succes. “We hebben in korte tijd al grote stappen gemaakt. Maar je moet gewoon heel vaak de baan af om ervaring op te doen. Dat kan nergens, behalve in Salzburg.”

Als een stuntrijder met zijn motor van de ijsbaan afdendert, schallen de ‘ah’s’ en ‘oh’s’ van de berg.

Het is intussen een waar circus op de flanken van de Cauberg. Valkenburg is anderhalve week volledig ingenomen door de karavaan, geen vakantiehuisje blijft onbezet en alle hotelkamers zijn volgeboekt. Vanuit hun slaapkamerraam zien de Valkenburgers de monsterlijk steile ijsbaan verrijzen. Het heeft wel een lieve duit gekost. Volgens door organisator Red Bull niet bevestigde geruchten liefst vijf miljoen euro. Maar het resultaat mag er zijn. Het concept klopt als een zwerende vinger.

Onder opzwepende beats en kunstlicht storten de schaatsers zich naar beneden. Als een stuntrijder met zijn motor van de ijsbaan afdendert, schallen de ‘ah’s’ en ‘oh’s’ van de berg. Red Bull is uiteraard zeer tevreden over de eerste race in de lage landen. “Ruim 25.000 mensen op de Cauberg en ook nog eens tienduizend in het centrum van Valkenburg. Het overtreft onze verwachtingen”, zegt woordvoerster Maartje Kardol trots.

Ritsma ziet toekomst in het evenement. Crashed Ice verdient zeker een vervolg, zegt hij. “Ik denk niet dat ik er in Moskou (de volgende stop, red.) bij zal zijn. Maar als het volgend jaar opnieuw naar Nederland komt, mogen ze me zeker weer vragen.” De voormalige schaatstopper denkt zelfs al verder. “Misschien gaat het wel als bij het skicross en staat het over elf jaar op de Olympische Spelen.”

Bron: De Gelderlander

Foto: Kurt Bauschardt / CC BY-SA 2.0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *